FullMetal Alchemist: 3 do jednego

Hehe, i tutaj macie taki mały początek mojego pierwszego ficku shonen-ai (czy yaoi będzie, nie wiem zależy od mojego humoru :>). A więc miłego czytania... I żeby były komenty. XDDD

---------------------

Od czasu wojny w Ishbal minął szmat czasu. Centrala została odbudowana, a na całym świecie nastał błogosławiony pokój. Można by śpiewać „miłość i pokój bracia i siostry”. Wszyscy w radości chodzili do pracy, młodsi do szkół. Ludzie szanowali się nawzajem.

Zaraz, zaraz… Gadka szmatka, kto to w ogóle wymyślił?

-Zabić, zabić, niech zdechnie! –warczał pod nosem młody blondyn ubrany w wojskowy mundur. Trzymał w rękach stos jakiś papierów, pod którymi zwyczajnie biedak się uginał.
-Co on sobie myśli, że to ja mam odwalać brudną robotę? Co ja…? NIE NO NIECH TO SZLAG! –wrzasnął blondyn, gdy ktoś na niego wpadł i wszystkie dokumenty wypadły mu z rąk.
-Stalowy, uważaj jak chodzisz. –oznajmił wysoki czarnowłosy mężczyzna.
-Pułkownik… -warknął na powitanie blondyn. Stalowy – jak go nazwał pułkownik, zresztą zawsze go tak nazywał miał ochotę przywalić pułkownikowi… Najlepiej prawą ręką.
-Co takie chłodne powitanie. Dziś jest święto Stalowy, powinniście się radować. –uznał pułkownik mówiąc jednak trochę ironicznym tonem. Blondyn nie zwrócił na to zbytniej uwagi i zabrał się za składanie papierów do kupy. Pułkownik uśmiechnął się lekko i uklęknął by pomóc Stalowemu w zbieraniu dokumentów. Blondyn sięgnął już po całość, lecz pułkownik wziął połowę tego, co było przydzielone biednemu Stalowemu.
-Święto jest Stalowy. Święto. –oznajmił pułkownik i odszedł. Blondyn jeszcze przez jakiś czas patrzył się za swoim pracodawcą. Po chwili otrzeźwiał i szybko zabrał dokumenty. Biegł by pozbyć się zbędnego papierzyska. W archiwum zastał śpiącego w najlepsze podporucznika Havok’a. Przez chwile Stalowy stał nad nim z nadzieją, że się obudzi. Po dziesięciu minutach dość głośno „położył” dokumenty na stole. Havoc, któremu dopalony papieros zwisał smętnie z ust nie drgnął. Blondyn uznał to ze nie ma, co czekać na olśnienie zaspanego podporucznika. Lekko podenerwowany wyszedł z pomieszczenia. Patrzenie się w ziemie jest złe. I do tego patrzenie się w ziemie, gdy idzie się korytarzem sztabu głównego. Wpaść na kogoś jest łatwo.
-Przepraszam… -wyjąkał blondyn łapiąc się za głowę.
-Co jest Stalowy? Niewyspany? –przed nim ponownie pojawił się pułkownik.
-Nie, no. Wyspany. Tylko, że… No… -stalowy spojrzał się w sufit. Nie miał zbytniej ochoty patrzeć się w te głębokie, ciemne, ładne… Zaraz zaraz…, Co jest?
-Może rzeczywiście jestem niewyspany. –przeraził się blondyn. Takie myśli… Nie, nie, bez przesady. Spojrzał się przelotnie na pułkownika i odszedł pośpiesznie korytarzem. Czuł się bardzo dziwnie i nie swojo. Gdy ominął pierwszy zakręt puścił się biegiem w kierunku wyjścia. Z całego pośpiechu zagapił się i wpadł ponownie na kogoś.
-Nie mam dzisiaj szczęścia. –jęknął Stalowy nie mając siły nawet wstać.
-W czy nie masz szczęścia braciszku? –zapytał się jego znajomy głos. Blondyn podniósł głowę. Uśmiechał się do niego jego młodszy brat, Al. Był to równy wzrostu Stalowego, spokojny szatyn.
-Ed? Czemu jesteś taki czerwony? –zdziwił się Al.
-O, czym… Ty znowu gadasz? –przeraził się Ed dotykając lewą dłonią policzka. Był nienaturalnie gorący.
-Może jesteś chory? Pewnie masz gorączkę. –uznał jego brat i położył rękę na czole Ed’a. Po chwili oznajmił.
-Idź do domu, zrób sobie gorącą herbatę i idź spać. Jesteś strasznie rozpalony. –oznajmił Al. uśmiechając się nadal.
-Co masz na myśli mówiąc rozpalony… -warknął Stalowy. Jego brat tylko się zaśmiał.
-Koniec żartów, idź do domu. Poprosze pułkownika żebym mógł wcześniej wyjść ze sztabu to szybko wrócę do domu i się tobą zajmę. –oznajmił troskliwie Al. –Do zobaczenia.
Ed stał w korytarzu póki jego brat nie znikł mu z oczu. Od kiedy wszystko wróciło do normy (prawie) on i Al zamieszkali w małym domku niedaleko rynku w stolicy. Oboje bez problemu znaleźli prace w wojsku. Nie musieli się o nic martwić. Na świecie zapanował pokój, a państwa podpisały specjalny dokument o zaniechaniu jakichkolwiek konfliktów zbrojnych. Wojsko obecnie robiło jedynie za „sprzątanie”. Ich praca nie różniła się niczym od pracy zwykłego milicjanta. Może była bardziej ciężka.
Ed wyszedł ze sztabu. Pogoda była piękna. Słońce grzało mocno, wiał lekki chłodny wiaterek. Stalowego jednak przeszły ciarki. Przez nieuwagę prawie został by przejechany przez jakiś samochód wyjeżdżający ze sztabu.
-Nic ci nie jest Stalowy? –odezwał się do niego kierowca – Pułkownik Roy Mustang.
Ed spojrzał się na swego pracodawcę. Widział lekko niewyraźnie. Blondyn wstał z ziemi. Chłopak lekko się zachwiał. W ostatniej chwili złapał go pułkownik.
-Wsiadaj Stalowy, widać nie jest z tobą dobrze. –oznajmił Mustang i pomógł blondynowi wsiąść na tylne siedzenie. Ed był tak zmęczony, że po chwili wszystko mu się rozmazało przed oczami. Powoli, przed sobą zaczął widzieć tylko czerń.
-Cześć… -odezwał się jakiś głos. Był szyderczy i ironiczny. Ed rozejrzał się wokoło. Nic tylko czerń.
-Chyba mnie nie zapomniałeś, co…? –odezwał się ponownie głos. Stalowy zauważył, że ten głos odbija mu się po głowie wywołując straszny ból.
-Czego… -warknął blondyn.
-No niczego, stalowa fasolko. Pytam się czy nie zapomniałeś o mnie. –odparł głos.
-Envy…? Envy?! Czy to ty? –zapytał lekko zszokowany Ed. Jednak nadal widział tylko ciemność.
-Czyli mnie nie zapomniałeś…

Nie przeczytam, dopóki nie przeczytasz NP *siorbie cherbatę z oczami wbitymi w ff Tarji*. Nie ma to jak bunt.

OGŁOSZENIE DUSZPASTERSKIE:
...JAKAŚ CHOLERA WŁAMAŁA MI SIĘ NA GG! Pozmieniała mi wszystkie dane, imię zostawiła w porządku, ksywy nie ma, nazwiska nie było, zawodu też, ale już jest - "dzienna dziwka" - czy jakoś tak. Rok urodzenia nawet się zmienił - z 1991 na 1964 (nawet moja matka z tego nie jest!).
Dobrze, że mam dobry humor.
JASNA CHOLERA >.<#

YAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAYYYYYYYYYYYYYYYYY!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!*Banan na twarzy Connie i ogólna radość*... Roy i Ed w łóóóóżkuuu....*piękne obrazy w głowie ConnieXDD* ...A do tego Envy... Trójkącik...*Connie spada z krzesła ze śmiechu*... Neeeeexxxtttt...

haaaaaaa XD dobre ! czekamy na kolejne czesciii <banan>.

a ja sie biore za pisanie mojego xD.

Tarja, TO MA BYĆ NEXT?! TY CHYBA O[cenzura]!!!!... Jakby co to ja mogę ci sprawdzić błędyXDDD
A poza tym to co? Nie można sobie pomyśleć o szonenajach?XDDD
I ogólnie najbardziej lubię kiedy jest: edXroyXalXenvyXsasuXgaaraXnejiXkyoXkaiXJA XDDD To jest normalnie... dziesięciokącik? XDDD Pięęęękne... myśli... mam....XDDD*z trudem łapie oddech ze śmiechu i ma mega banana na twarz*.
Pieczareczki.

Kurdecha, niech mi wyślą FMA, no! Buuuu! *ryczy w kącie*.

*pociesza Kayako* Heh, nawet jeśli nie pozwolą w roku szkolnym, to w wakacje musisz do nas przyjechać! Muszę ciebie poznaćXDDD