Sztuka (Princess Princess)

-Phi, jeśli myślą, że JA w tym wystąpię to się grubo MYLĄ! –warknął, różowowłosy chłopak. Za te zdanie, buntownik dostał pstryczka w nos od długowłosego blond kolegi:
-Ty Mikoto to nie masz nic do gadania.
-Co jest. Sakamoto – sama już na nas czeka! –krzyknął niebieskowłosy chłopak wpadając do przebieralni.
-Mikoto znowu narzeka. –oznajmił blondyn.
-Jeśli myślicie, że będę odstawiał taki cyrk…
-Musisz. Przebieraj się. –nie dawał za wygraną blondyn.
-Shihoudani! JA nie chce! –krzyknął Mikoto. W obronie podbiegł do niebieskowłosego i jęknął:
-Kouno! Zrób coś! Przecież tobie też na początku nie podobał się ten pomysł!
-Tooru. –odezwał się blondyn stojąc za Mikoto.
-No ja… -odezwał się Tooru. –Wiesz przypomniały mi się słowa Yuujirou. „To tylko praca”.
Niebieskowłosy odszedł machając na do widzenia Mikoto, który został zostawiony sam na sam z bezwzględnym i bezdusznym Shihoudani.
-Przebieraj się. –rozkazał Yuujirou.
-Ale…
-Daj spokój, ja przecież też musze się przebrać nie! Nie zabieraj mi czasu. –warknął Yuujirou. Mikoto aż przestraszył się tego tonu głosu. Zawsze spokojny i opanowany Shihoudani. Z grymasem chcąc czy nie chcąc sięgnął po sukienkę. Yuujirou uśmiechnął się.
-Grzeczny chłopczyk.
-Nie nabijaj się ze mnie. –warknął Mikoto i już chciał zdjąć bluzkę jednak ktoś wpadł do przebieralni. Był to słodki, zielonooki Akira Sakamoto.
-Dlaczego jeszcze nie jesteście przebrani? –zdziwił się Sakamoto. –Kouno już jest gotowy, a wy, co?
-Mikoto znowu miał problemy natury moralnej. –poinformował spokojnie Yuujirou.
-Nie można zmienić scenariusza? –wrzasnął zrozpaczony Mikoto machając sukienką.
-Niestety nie. –odezwał się Sakamoto uśmiechając się lekko.
-To nie fair!
-NA SCENE KSIĘŻNICZKI!

----------

To taki mały przedsmaczek, jak sie spodoba napisze dalej.

Nożesz kurde pisz pisz pisz! xDDD
A część jak to u ciebie- masakrycznie krótka, i masakrycznie fajna.